Categorie archieven: Communicatie

Scarlet mail: belachelijk onveilig -pwned

Vreemd. Ik kreeg een mail van mezelf.  En die had ik –zeker weten- niet zelf gestuurd. Dus heb ik die veiligheidshalve maar ongeopend gewist. En toen dat zo’n 2 weken later nog eens gebeurde leek me dat geen toeval meer. Ergens was er iets mis.

scarlet1Zonder het woord ooit gehoord te hebben, als het al uitspreekbaar zou zijn, was in pwned.  Het leek me dat de eerste 2 letters, pw, voor password konden staan. Dat belooft weinig goeds.

Het woord zou echter een verbastering of tikfout zijn van owned. Ik vind er geen goede vertaling voor… Iets als ondergeschikt, of schatplichtig maken. Of overheersing doen erkennen. Het zou door winnaars in computergames in die zin gebruikt worden als ze iemand verslaan of de loef afsteken. ‘You’re just pwned!” Daar kon ik me niet meteen beter door voelen.

scarlet5Voor een mailaccount zou het betekenen dat je gegevens (gebruikersnaam, wachtwoord) ergens in een database beschikbaar zijn, en dus ook door hackers of kooplustigen kunnen verkregen en gebruikt worden.  Je kan zelf nagaan of je mailadres in zo’n gegevensbank staat, bv op de website ‘;–have i been pwned? (https://haveibeenpwned.com/). En ja, ik had prijs.

Dan denk je, niet erg, ik was er op tijd bij. Snel even mijn wachtwoord wijzigen.  Mijn Scarlet webmail had daar echter helemaal geen optie voor. Zeer vreemd. Ook via mijn Scarlet account was er geen enkele mogelijkheid om zelf mijn eigen wachtwoord te wijzigen. Enkel de melding: “U heeft geen actieve producten meer. “Nog vreemder. Dan dus maar snel en ongerust een berichtje naar de helpdesk van Scarlet gestuurd: konden ze me asap de mogelijkheid geven om mijn wachtwoord te veranderen?

scarlet4Ik kreeg vrij snel een automatisch antwoord. Ik zou spoedig door een medewerker gecontacteerd worden. Daaronder een link lijstje met ‘meest voorkomende vragen’. Die ook op hun FAQ staan, dus daar heb jee in dit stadium niets meer aan.

Ik ben nogal een geduldig mens. Maar als er na meer dan een week op een dergelijke vraag asap nog steeds geen enkele reactie is gekomen, dan dring ik nog even opnieuw aan. Met in eerste instantie hetzelfde automatische antwoord.

Ondertussen had ik blijkbaar 2 verschillende contactreferentienummers gekregen. En waren er ergens 2 verschillende medewerkers mee bezig die het zeer druk hadden en nooit binnen een redelijke termijn (1 tot 2 dagen) konden antwoorden. Asap.

Mijn account stamt al van ergens in de jaren ’90. Een van de eerste, toen gratis, mailaccount.

scarlet3Of ik mijn klantnummer kon doorgeven. Letter en cijfercode zoals die op de factuur staan. Blijkbaar kan mijn provider mij niet aan de hand van mijn mailadres terugvinden?! En aangezien ik nooit een factuur heb ontvangen, vind ik dus ook geen klantnummer. Hallo?

Of ik dan mijn telefoonnummer en adres kon doorgeven, misschien konden ze me dan wel terugvinden. Ja dat kon ik. Maar het nummer dat ik in die tijd had, weet ik niet meer. En omdat ik ondertussen ook 2x verhuisd ben weet ik ook niet op welk adres ik toen woonde. Ik wacht al weer drie dagen op een antwoord. Voor een provider in de IT-sector is dat een eeuwigheid. En voor iemand die afwacht wat een ander met zijn mailadres gaat uitspoken ook.

scarlet2Belgacom (momenteel Proximus) heeft Scarlet ergens in 2008 overgenomen. Blijkbaar is de service en efficiëntie hierdoor alles behalve verbeterd.  Of willen ze mij verplichten om een te betalen en factureerbaar dienstenpakket te nemen? Of naar een andere provider over te stappen? Volgens mij kan een helpdesk medewerker dit in een minuutje in de database terugvinden. En regelen. Waarom saboteert Scarlet haar eigen klanten?

Na precies 3 weken (een eeuwigheid op internet) en enkele vervelende mails, eindelijk een sprankeltje hoop. Ik krijg een klant- en dossiernummer, en de belofte dat ik binnen de 3 dagen mijn wachtwoord kan aanpassen.

10 dagen later terug geantwoord:
Onderstaande 3 dagen zijn toch al ruim voorbij? Het probleem is er al meer dan een maand nu.

Het geeft me weinig vertrouwen dat ik al meermaals onderstaande feedback op het verzenden van mail kreeg:

Diagnostic-Code: SMTP; 550 SC-004 (COL004-MC5F11) Unfortunately, messages from 193.74.71.28 weren’t sent. We recommend that you contact your Internet service provider. The problem is that too many unwanted messages have been sent from the following IP address above. You can also refer your provider to http://mail.live.com/mail/troubleshooting…

Kan iets oer-elementair voorzien als een ww wijzigen zo onverantwoord lang aanslepen?

Gefrustreerde groeten

Heb je zelf ook een gratis mailadres bij Scarlet? Check dan zeker of je gepwned bent op je scarletmail-fail.

Transition Town Treffen in Boxtel (Nederland) – 30-31/01/2016

Lokale kracht van een mondiale beweging

Op 30 en 31 januari 2016 organiseert Transition Towns Nederland voor de zevende keer het landelijk TT Treffen in Noord-Brabant. Boxtel (50 km van de Belgische grens) is nog steeds gekend door De Kleine Aarde.

“Er broeit bij iedereen wel wat. Het kan niet meer verder op deze doodlopende weg.” We zoeken nieuwe samenwerkingsverbanden tussen initiatieven. Na deze samenkomst heb je een leuk weekend gehad en veel van elkaar opgestoken.

Zaterdag staat in het teken van de lokale initiatieven met workshops over lokaal voedsel, lokaal geld en in actie komen, REconomy, lokale economie, energiecoöperaties, deeleconomie, auto delen, klimaatkunst, gemeenschapsvorming, communities. We sluiten de dag af met een potluck diner en een feest met live muziek.

Zondag gaan we netwerken met andere organisaties, IVN, lokale groepen van Milieudefensie en iedereen die wil meedoen en opkomen voor milieu en transitie. We kijken o.m. terug op de klimaatconferentie in Parijs en kijken samen hoe het verder kan. Tussendoor zullen er workshops zijn rond fossil free en transitie.

TransitionTownsTreffen2016Samen organiseren
We willen zo veel mogelijk gebruik maken van het zelforganiserende vermogen en co-creatie die ontstaat tussen de deelnemers. Mail met al je vragen en suggesties naar Inge Kouw via info@transitiestadeindhoven.nl.

Terugblikken
Nog even lezen hoe het Treffen 2015 verliep, volg dan deze link voor een verslag of bekijk het filmpje dat we toen maakten.

Nieuws over het treffen, invulling van het programma en veel meer vindt u hier: transitiontowns.nl/treffen2016/

Schrijf nu in!
NB deel deze uitnodiging met (on)bekenden, vrienden en familie die bij de transitie betrokken zijn.

Voeding en contact: wereld- en hamburger

Elke gelijkenis met bestaande personen, gebeurtenissen, of activiteiten berust  niet op louter toeval, maar op observatie. Niets is verzonnen.

wifi1Soms stap ik ook wel eens in zo een zelfbedieningsrestaurant binnen. Als het er niet te druk is ben je snel aan ’t eten. Een warme hap naar keuze. Hoewel je weet dat het een industriële grootkeuken is. Processed food. Nooit van het veld op je bord, maar wel rechtstreeks van de fabriek op je bord. Niet duur, je maag gevuld, en geen afwas of werk.

’t Was ondertussen alweer een hele tijd geleden dat ik er nog geweest was. Dus ik was ook niet verwonderd dat het helemaal heringericht en vernieuwd was. Blijkbaar voelen die zaken zich verplicht om dit om de zoveel jaar te doen. Alles was nog in perfecte staat, maar oké, misschien was het nieuw er van af. Een marketingschreeuw om aandacht.

wifi3Het viel me op dat het voorheen eerder open landschap onderbroken was door een plafondhoge box in de zaak. Dat bleek een groepje van 4 afgescheiden privé eetmodules te zijn. Maar toch aan een kant té open om het echt intiem te maken. Ik kreeg pas een vermoeden in de juiste richting toe ik aan het plafond een groot bord zag met een @. En net boven de tafel een pijl naar beneden, een symbool voor een varkenssnuitstopcontact en een symbool voor Wifi.  Goed bedacht. Voeding –maar dan voor de batterij- en contact –maar dan met internet.

wifi4Aan een hoge tafel vlak voor me zat een jonge noeste werker hard zijn best te doen om het druk te hebben en belangrijk te lijken. Een dienblad met een half weggewerkte dagschotel hinderde nogal tussen een dikke verkoopsmap, gsm, tablet, pakje sigaretten (heu? Waarom moet dat op tafel liggen?), een pen en een rekenmachientje. Bladeren. Tellen. Een spreadsheet erbij. Kom je hier eigenlijk om te eten? Je hebt middagpauze, het is een prachtige, zonnige dag, 50 meter verder ligt een mooi park, en dan probeer je verveeld te doen alsof je met belangrijke dingen bezig bent?

Twee oudere dames schuiven hun dienblad in een knusse @ box. Ze kijken wel even onderzoekend naar de vreemde pictogrammen, maar nemen er verder geen aanstoot aan. Ze komen ook voor voeding en contact. Maar hebben blijkbaar genoeg aan elkaar. Ze hebben geen app nodig.

wifi2Aan het andere eind van de hoge tafel, 3 plaatsen verwijderd van de would-be zakenman, schuiven nog twee druk pratende jonge heren aan. Het gaat over een probleem met verschillende frequenties die niet goed gecapteerd worden, en de ontvangst van meerdere kanalen. En op welke manier het toestel kan getest worden om precies vast te stellen waar er moet ingegrepen worden. Iedereen in een straal van 13 meter is meteen op de hoogte van hun kennis.

Of ze echt honger hebben? Ik denk het niet. De kleine kom soep die een van hen voor zich heeft staan wordt twee keer onderbroken door een uiteraard ook belangrijk telefoongesprek. Ook hiervan kan iedereen binnen het ruime stembereik alle gemaakte afspraken meteen in zijn agenda noteren. Klaar en duidelijk. De frieten zullen ondertussen wel koud zijn.

wifi5Ook de tweede @box ontvangt een koppel. Een kleinigheidje eten. Terwijl zij afruimt haalt hij een platte doos uit een grote winkeltas. Het omhulsel gaat er van af. En daar schittert ze dan. Een nieuwe tablet. Ze blijft in de doos zitten, maar wordt wel uitgetest. Eindelijk wordt de box correct gebruikt. Ze kunnen blij vaststellen dat het ding werkt. Vooral hij lijkt enthousiast. Zij eerder quasi geïnteresseerd. Een meegeleverde stylus veegt ijverig over het scherm. Nog te nieuw om door vuile vingers aangeraakt te worden. Handige box & tools. Verbonden met de wereld, geïsoleerd van je buren.

Net als een mevrouw 3 tafels verder. Met een juweel van een smartphone. Goudkleurige ketting er aan, glitters er om heen. Assorti met haar outfit, oorbellen en kapsel. Met oog voor elkaar. Zij en haar scherm.
Drie bejaarden aan een tafeltje lijken de enigen die gewoon van mens tot mens kunnen kletsen. Maar het heeft niets met leeftijd te maken. Verder zitten 2 bejaarden ieder aan 1 tafeltje wat zielig voor zich uit te staren. Nog geen zin om weer –alleen- naar huis te gaan. Wie weet, loopt er straks toch nog iemand langs die goeie dag zegt of knikt.

Twee twintiger aan een tafeltje bespreken vrouwenzaken. Eentje eet van een kom wok. De andere eet niets. Zit er droog bij. Is waarschijnlijk nog niet ‘van straat’. Is tijdens het praten en luisteren wel voordurend haar schermpje aan ’t consulteren. Bang ergens iets te missen. Verbonden met de wereld. Contact maar geen voeding.