Alternatief feestje: potluck

In mijn jeugdjaren heette het een proletarisch feestje.  Maar sinds enkele jaren maakt het weer opmars onder een veel sympathiekere naam. Het blijft evengoed een budgetvriendelijke en gezellige manier van feesten.

potluck1Een potluck is een etentje waarbij iedere gast zelf een (meestal zelf bereid) gerecht(je) meebrengt. Al die gerechtjes worden samen op één buffet geplaatst en gedeeld met iedereen. Laat het feest maar beginnen.

Ik vind de formule zeer sympathiek. Het is goedkoop, iedereen wordt actief bij het feestje betrokken, en het buffet zelf levert meteen ook een heleboel gespreksstof. Wat is dit? Hoe maak je dat? Wat zit er in? Bovendien is het vaak een echte culinaire ontdekkingstocht met heel wat originele en onbekende smaken en exotische ingrediënten waarmee sommige deelnemers willen uitblinken, hun kunde etaleren of een verhaal of boodschap willen brengen.

potluck3Persoonlijk houd ik het meest van de meest simpele, originele oervorm. Ieder brengt gewoon zijn eigen spullen mee. Dat is me eigenlijk nog nooit tegengevallen, integendeel. Je mag er van uitgaan dat er altijd veel te veel op tafel komt, en dat velen nog wat van hun eigen of andere gerechten mee terug naar huis mogen nemen. Wat niet meteen een probleem is aangezien iedereen toch al potten, dozen en kommen bij had.
Potluck-PlannerEr bestaan echter ook iets meer georganiseerde vormen waarbij de taken wat verdeeld worden. Er worden dan groepjes aangeduid, of vrijwilligers gevraagd, om voor een onderdeel te zorgen: alcoholische drank, niet- alcoholische, brood, beleg, groenten, servetten, servies… eender welke gewenste opdeling om een goede spreiding te krijgen.  Dit kan makkelijk via mail (of een website-je) geregeld worden.

Een andere coördinerende mogelijkheid bestaat er in om een thema af te spreken (vb. oosters, of 1 bekend kookboek, barbecue, Kerstmis, veggie, …), of door een opdeling in voor-, hoofd-, tussen- en nagerechten voor te stellen. Ook kan je best vooraf aangeven welk materiaal beschikbaar is, en hoeveel. Of vragen dat iedereen zelf het nodige meebrengt: soepkommen als je soep voorziet, enz.

Je kan ook vragen dat iedereen zelf een bord, mes en vork meebrengt.  Samen afwassen is meestal ook wel gezellig.

potluck2Voor warme gerechten  maak je een tabel voor het gebruik van het vuur en de oven.  Niet iedereen kan gelijktijdig in één oven zijn of haar schotel opwarmen. Maar alle gerechten moeten ook niet noodzakelijk op hetzelfde moment op tafel komen. Dus afhankelijk van hoe je zelf het alternatieve feestje wil organiseren, moet je wel vooraf duidelijke afspraken maken.  Hoewel er ter plaatse meestal wel  vlotjes bruikbare oplossingen worden geïmproviseerd. Een afwasteam, kranten onder de hete schotels, een snee brood als opscheplepel, koude pizza… het hoort allemaal bij de charme van dit evenementje.

De term potluck zou komen van een traditioneel gebruik om zeker geen voedsel te verspillen. Restjes werden in middeleeuwse afspanningen (rustplaatsen, stations voor paardenwissels, brasseries) in een pot op het vuur bewaard en warm gehouden.  Ze waren bedoeld om onverwachte gasten op korte termijn snel te kunnen bedienen.  Je kreeg dus ” the luck of the pot”, het toeval, of misschien wel geluk van de pot. Dit gebruik is ook herkenbaar in de Franse benaming ‘pot au feu’ (pot op het vuur).

Andere gebruikte termen zijn repas-partage (gedeelde maaltijd), auberge espagnol (Spaanse herberg), buffet of souper canadien (Canadees buffet of diner).

potluck4Het woord zelf is voor het eerst als pot-luck te vinden in het 16de eeuws werk van Thomas Nashe als ‘voedsel voorzien voor een onverwachte of ongenode gast (‘food provided for an unexpected or uninvited guest, the luck of the pot’). In de betekenis van groepsmaaltijd, waarbij ieder iets meebrengt om te delen, stamt het uit de late 19de of begin 20ste eeuw.

Als genodigde kan je, afhankelijk van het te verwachten publiek, misschien best drie V’s vermijden: vreemd, vurig en vies. Meer concreet, de vieze geurtjes van (overdreven veel) look, te sterk gekruide en super pikante schotels , en vreemd ogende producten.

Wel leuk is het om een bordje met uitleg bij je gerecht te zetten, om de informatie van neus en ogen aan te vullen voor wie zich aan je bereiding wil wagen. Dat is zeker nuttig voor mensen met een allergie (lactose- of gluten intolerant, vegetariërs, enz.)

Ben je zelf een belabberde kok, dan kan je altijd nog scoren met bier, wijn, of een afhaalpizza.

Absoluut een gezellige,verrassende low-budget activiteit voor groepjes, buurten en verenigingen.

Laat me maar weten wanneer ik mag komen. Met mijn vakkundig mislukte omelet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *