Ik kreeg onlangs van mijn moeder het Huwelijksboekje van haar vader. Mijn grootvader werd geboren in 1899, op 4 mei. Het boekje heeft 16 blz voor administratie, toelichting bij de wetten en adviezen. Het meet 13 x 20,7 cm en ziet er afgeleefd uit. Het heeft dan ook een Wereldoorlog en moeilijke jaren meegemaakt.
Onderaan op de voorkant staat ’Mechelen a/M – Electro-Drukkerij Gebrs SMEETS’. Dat doet vermoeden dat ‘Electro’ speciaal en het vermelden waard was. Alsof kortgeleden het drukken nog manueel of met stoommachines gebeurde. Het digitale tijdperk heeft de drukkerij niet meer gehaald. Maar ze was wel de moeite waard om vereeuwigd te worden op enkele postkaarten.
Grootvader Theodoor of Doorke –God hebbe zijn ziel – is letterlijk volgens een kanttekening in 1980 overleden. De enige aantekening die vloekt in dit boekje, omdat ze met balpen in de marge gekribbeld is. Terwijl de andere aantekeningen met pen en inkt kalligrafisch wel op dit oude papier lijken te passen. Oma Maria Hubertina, zonder beroep, is reeds overleden op 11/12/1940.
Mijn moeder, die toen 9 jaar was, bleef als oudste van 4 meisjes thuis om te zorgen voor het eten voor opa, en de 3 andere zussen. En om het huishouden te doen. En om voor haar zieke, aan TBC lijdende en aan het bed gekluisterde mamma te zorgen. Dat zorgen voor anderen is ze haar hele verdere leven blijven doen. Het zit er ingebakken, een tweede natuur. Ze woonden in het rechter deel van het ouderlijke huis, naast de grote schuur die vol schatten zat. Waarvan er later veel als ‘antiek’ geplunderd zijn. (Dorsvlegels ed. Niemand gebruikte het nog, maar verzamelaars betaalden er wel voor.)
Opa was ‘grondwerker van beroep’, te Op-Grimby. Ik heb geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen. Hij heeft later wel in Maastricht, in een porseleinfabriek gewerkt. Maar dat zal, ondanks het gebruik van klei, niet echt gelinkt zijn aan ‘grondwerk’. Ze huwden op 2 januari 1931. En mijn moeder werd in dat jaar geboren op 22 mei. ’t Kan snel gaan allemaal. Vroeger ook al. De menselijke dingen des levens die zelfs in geen 1.000 jaar veranderen. (En ik kan het weten.)
Naast iedere ambtelijke invulling staat er ook steeds een kerkelijke. Voor het huwelijk op dezelfde dag. Matri cont…in Ecclesia St Christophal (de Christus-drager). Niet volledig leesbaar. Matrimonium contrahunt : (zij) sluiten een huwelijk, was een gebruikelijke parafrase.
Alle kinderen ‘uit dit huwelijk ontsproten’ zijn de dag na hun geboorte ook door dezelfde priester gedoopt. Bapt. (baptisatus: gedoopt) is onder ‘Aanmerkingen’ met datum (Dagteekening) ondertekend.
Daarna volgen er 10 bladzijden ‘Onderrichtingen bestemd om… de vervulling der plichten … te vergemakkelijken.’ Zoals..
De voornamen welke aan de kinderen mogen gegeven worden, zijn :
1e Degene getrokken uit het leven der heiligen ;
2e Die van persoonlijkheden uit de oude geschiedenis, dat is te zeggen tot den jare 395, tijdstip van het begin der middeneeuwen ; en 3e Degene getrokken uit den Bijbel. (Wet van 11 Germinal jaar XI en besluit van 20 Juli 1808.)
In de toepassing van voorgaande maatregelen zal er met toegevendheid gehandeld worden tegenover de vreemdelingen, voor hetgeen de voornamen aangaat, gebruikt in hun afkomstig land.
De dagdagelijkse toepassing was een beetje praktischer.
Moeder Cornelia Maria Elisabeth is Lea, Tante Maria Josephina werd Mia genoemd. Elisabeth Guillemina heette Lizet en Anna Jeanna werd gewoon Annie.
Er was slechts plaats voor 12 namen. Ik vraag me af of mijn opa langs vaders zijde dan 2 boekjes had? Hij had 18 kinderen.
Hoewel de R is weggevallen in de ‘Gezondheidsleer der eeste jaren’ wil ik u in een volgend artikel toch ‘Eenige algemeene begrippen en raadgevingen’ niet onthouden.