Ik doe mijn best. Een betere wereld, daar is werk aan. Dat vraagt tijd. Veel tijd.
Maar ik doe wat ik kan. Ik probeer zoveel mogelijk initiatieven steunen die in de goede richting gaan. Vooral door mee te werken, of mee te doen. Mee voor bekendheid te zorgen.
Lang niet iedereen is geïnteresseerd… We willen wel verandering, maar niet veranderen. Daarvoor hebben we het zelf nog veel te goed. Denken we. Omdat we materialistisch leerden denken en leven. We hebben veel, en zijn weinig. We knokken om het iets beter te hebben dan onze naaste omgeving. Daar zijn we een leven lang mee bezig. En we hopen daarmee net iets boven onze omgeving uit te steken. We willen waardevol of belangrijk gevonden worden. Op materieel vlak.
Maar er zijn mensen die bekommerd zijn om ecologische en sociale waarden. Ze proberen anders te leven. Op basis van hun waarden en principes. Te midden van onze geldmaatschappij. Hen hoef ik niet te overtuigen. In die kringen vind ik het al een vooruitgang als ik de mensen achter die waardevolle initiatieven met elkaar in contact kan brengen. Dat heet tegenwoordig netwerken. Vaak kennen we onze geestesgenoten niet. De ijveraars die in een net iets andere groep, twee straten verder, met bijna dezelfde dingen bezig zijn.
Maar liefst van alles zou ik een andere manier van samenleven willen voor-doen. Niet beperkt tot enkele deelaspecten. Zoals biologische voeding. Maar wel zoveel mogelijk een compleet concept tonen. Van wonen, eten, transport, zelfvoorziening, productie, dienstverlening… Met een groepje mensen, een stuk of 8. Of meer. Samen. Een stuk gemeenschappelijk. Met respect voor individualiteit en privacy. Een grote hoeve. Een project rond samenwonen.
Er zijn er al heel wat, in binnen en buitenland. De ligging maakt me ook niet zo veel uit. Liefst met aansluiting bij een bestaande gemeente. Geen kluizenaarsmentaliteit. Wel mee-levend. Ruimte vind ik wel belangrijk. Voldoende oppervlakte om in levensbehoeften te kunnen voorzien. En (liefst zelfs drinkbaar) water. Een watermolen of vis- & zwemvijver zou fijn zijn. En veel groen.
Wat ik niet wil: verslavingen, nicotine in huis, onrealistische zwevers, enge geesten, veel kunststof en plastiek, afhankelijkheid, klagen en zeuren, eindeloos gepalaver, onrecht…
Wel: plezier, hands on, no nonsens, een klik, met elkaar kunnen opschieten en aan hetzelfde project werken, een groepje gelijkgezinden. 4ever, niet voor een vakantieproject, maar een project voor het leven. Duurzaamheid. Sociaal. Democratisch. Realistisch.
De basis is daarbij zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn. Te beginnen bij voeding uit onze biotuin. Energie en water in de mate van het mogelijke. Het moet ook wel leuk blijven, met een aangenaam en sociaal leven. Geen slaaf van een ideologie, principes of een verlichte geest.
Maar het begint wel allemaal bij dat groepje gelijkgezinden.
Af en toe wat surfen en reageren op sociale media en websites heeft me nog maar weinig opgeleverd. Of de afstanden zijn te groot om eens in levende lijve contacten te hebben. En dat lijkt me wel onontbeerlijk om mekaar goed aan te voelen.
Heb je gelijkaardige dromen? Laat eens iets horen….