Tag archieven: belbank

Buurten op Facebank

In Hove (provincie Antwerpen) heeft het Vredewijkcomité voor 100€ een caravan gekocht, leuk geverfd, verbouwd en praktisch ingericht. Het is nu een Baravan: een sfeervolle bar die regelmatig ergens in de wijk op een pleintje of straathoek wordt geparkeerd. Drank is er aan zeer democratische prijzen. Met wat parasols, een tentje en een sliert lampen wordt het gezellig gemaakt. Het concept is een  investering om de bewoners uit te nodigen meer naar buiten te komen en elkaar nog beter te leren kennen. En vooral als het weer wat meezit komt er heel wat volk op af. Want een goede buur is nog altijd beter dan een verre vriend.
Er zijn meerdere gemeenten, wijken en overheden die hun best doen om zure buren een al dan niet gesubsidieerd opstapje te geven naar gezellige en blije gemeenschappen. Toen geld de wereld inpalmde dachten we te snel dat alles te koop was, en dat we geen mensen, maar centen nodig hadden om goed en gelukkig te kunnen leven.
De Stad Tienen heeft een prima inspiratiegids van meer dan 60 bladzijden voor buurtinitiatieven samengesteld.
Ook de Vlaamse regering had op de Vlaamse Feestdag (11 juli) geld beschikbaar voor buurtbarbecues. Had. Maar ook volkstuinen en garageverkopen brengen wijkbewoners samen.
Met de actie ‘Goedgezien’ stimuleert de Koning Boudewijnstichting lokaal initiatieven die nieuwe of hardnekkige sociale problemen zoals armoede bij zelfstandigen, ondervoeding van senioren, gebrek aan solidariteit in de buurt… aanpakken. Ook Radio 2 besteedt hier veel aandacht aan zet goede ideeën voor het tweede jaar op rij in de kijker.
Buurtbanken
Diverse wijken en plekjes hebben een buurtbank: een rustplaats, een ontmoetingsplaats, bezinningsplaats of ‘lekker genieten plaats’ of bij-praat hoekje. (Het woord roddel klinkt wat negatief;).)
In Tessenderlo (Limburg.be) hebben ze er de ‘porren’ functie van Facebook aan toegevoegd. Er is een belbank geïnstalleerd. In plaats van Facebook te gebruiken, komt wie iets te vertellen heeft gewoon naar buiten, naar de bank, en gebruikt de bel om iedereen te verwittigen. ‘Iets te vertellen, 2 keer bellen’.  
De ‘like it’ functie wordt vervangen door het meebrengen van pilsjes.
En zo gaan ze terug naar vroeger, toen mensen op straat samen kwamen en verhalen vertelden waarbij de kinderen soms grote ogen opentrokken.
Maar daarmee krijg ik mijn portie gekanker voor vandaag natuurlijk niet rond. Dus even terugblikken in het kader van ‘vroeger was het allemaal beter’’.
Ken je nog het beeld van de houten stoel tegen de gevel? Pie(ter) ging er wel eens achterstevoor op zitten. Of de stoel stond op 2 poten, met de leuning tegen de gevel. Daar hoorde steevast een pijp bij. En de buren brachten hun eigen stoel mee. Of stonden recht, of zaten op de grond. En naar behoeven: een pot koffie. Soms een pilsje. Af en toe, op zondag een fles jenever. Daarnaast zijn de hangouderen van tegenwoordig maar klein bier.
Facebook vroeger, dat was na de zondagsmis voor de kerk de aankondigingen en affiches lezen op een echte wall, dat was de komende evenementen bespreken en regelen IRL (‘in real life’: in het echte leven), dat was aan iedereen van wie je het wilde weten, vragen: “Wat ben je aan het doen?”, maar ook ‘Wat heb je zoals gedaan?’ (tijdslijn). Dat was bij echte groepen als “Chiro”, of “fanfare” aansluiten, en er ook je eigen berichten posten. En als je oud genoeg was, eens in het café bij de gamers gaan kijken naar het klaverjassen of wiezen. (Nog later sloegen we de mis gewoon over.)
In de nieuwe stroming worden kerken weer omgebouwd tot ontmoetingsplaatsen, kinder-, ouderen-, dag-) opvang, buurthuis ed. Ontmoetingsplaatsen waren er vroeger zat: cafés, buurtwinkels, dorpsfeesten (schoolfeest, barbecues bestonden nog niet…). In mijn dorp waren er in iedere straat twee cafés.  Het restant van nog meer, nog vroeger. Nu is er, na enkele jaren volledig op droog zaad te hebben gezeten, weer opnieuw ééntje voor het hele dorp.
En de mensen op straat, je kon er onmogelijk zomaar voorbijlopen. Aan 5 kilometer per uur. Er waren geen oordopjes of headphones om je van de wereld af te zonderen. Geen sociale media-schermpjes om naar te turen. Alleen echte mensen.
De minste begroeting was: “Huy!” of ook: “Yo, de manne!”
Met een uitbreiding naar: “ Alles goed?”. Of eerder: “Allemaal goeie (dagen, ervaringen..)? “, dat hier in de regio vaak wat ingekort wordt tot iets als: “Allemel goej?”
Nietszeggend. Maar wel veel warmer dan niets zeggen. En het biedt wel een opening. Om in levende lijve te kletsen, of life te chatten.
Een ballenbad of themawiel kan een plezant hulpmiddel zijn om sociale contacten open te breken.
Take a Seat – Make a Friend?