Hou je ook zo van een wandeling of een vakantie in de natuur? Blijkbaar hebben we dat allemaal wel eens nodig, en kunnen we er ook allemaal van genieten. Misschien is het nog een restant van ons oerinstinct. Even terugkeren naar de vertrouwde bossen en vlakten waar onze voorouders geboren werden.
De meeste stukken natuur hebben we ondertussen vakkundig geplunderd, gekapt en ‘in cultuur’ gebracht. Maar er zijn nog restjes, en we hebben ze nu ook leren waarderen. Van de purperen heide tot de dennenbossen, van de vijvergebieden tot de struwelen, holle wegen en loofbossen.
De meeste van die pareltjes zijn oases van rust, en worden tegenwoordig veelal door natuurverenigingen beheerd. Daartoe zijn er wandelwegen en kijkhutten aangelegd, parkings en bruggetjes. En meestal is er oog voor alle natuurgebruikers: een ruiterpad, een fietspad, een route voor mountainbikers, een loopweide voor honden, een speelzone voor kinderen en jeugdbewegingen, een verhard pad voor rolstoelen, een picknicktafel, rustbanken…
Wist je dat de grootste kudde wilde paarden ter wereld (ca. 1.000) vrij in Nederland leeft? Oorspronkelijk (in 1968) door mensenhanden aangelegd en bedoeld als industrieterrein werden de 56 km² Oostvaardersplassen in Flevoland (52 km boven Amsterdam) door de natuur ingepalmd. In het droge gedeelte lopen nu grote kuddes heckrunderen, konikpaarden en edelhertroedels. Als je de kans krijgt moet je zeker eens naar de film over dit gebied gaan kijken. Je gelooft nooit dat De Nieuwe Wildernis zo dicht bij huis werd opgenomen.
Het idee dat natuur er toch altijd wel is, gratis en in overvloed, is duidelijk al achterhaald. Natuur is niet alleen broodnodig, het is ook economisch waardevol. Een wereldbefaamde pionier op het vlak van deze inzichten is Ignace Schops, bezieler van het Nationaal Park Hoge Kempen en ondervoorzitter van Natuurpunt. Oke, dat interesseert ons als wandelaar niet. Maar politici (en ondernemers) glunderen als ze horen hoeveel een recreant per dag besteedt aan horeca, of overnachtingen. En dat meestal in klein(schalig)e, verspreide initiatieven als bed & breakfast, fietscafé….
Veel groene gebieden worden door verenigingen als Natuurpunt beheerd. In iedere regio is er wel een afdeling actief. Vrijwilligers in beheersteams zorgen ervoor dat een gecoördineerde lange termijnvisie wordt omgezet in daden.
Bijna iedere gemeente heeft een afdeling van Natuurpunt. Je kan er als vrijwilliger ook vrije tijd investeren in andere dingen dan hooien en hakken: bv in organisatie, administratie, hulp bij de barbecue of pannenkoekendag enz.
Er wordt gemaaid om een vlinderweide of –strook te maken, wilgen worden geknot om de steenuil een broedholte te geven, dode bomen blijven staan of liggen om de neushoornkever in stand te houden, poelen en vennetjes worden gereinigd om salamanders een thuis te geven… De waterhuishouding wordt opgevolgd, zowel voor droge als natte en overstromingsgebieden.
De bestrijding van exoten als de Amerikaanse eik en de Amerikaanse vogelkers is een klus waar jaarlijks heel vaak tientallen en zelfs honderden handen voor nodig zijn.
Echt wel vriendelijk dat die jongens en meisjes dat jaar in, jaar uit, voor ons willen doen. Toch?
We zien natuur vaak heel gewoon als een gemeenschappelijk goed & genot. Dus waarom zouden we het ook niet gemeenschappelijk onderhouden? Tijdens de Dag van de Natuur op 15 en 16 november 2014 kan je mee de handen uit de mouwen steken. Een fijne gelegenheid om er kennis te maken met geëngageerde mensen. En op mooie plekjes te komen waar je anders geen toegang toe hebt. Om met veel voldoening in groepjes in de gezonde buitenlucht te werken, en je steentje bij te dragen.
Je kan ook op safari in je eigen buurt!
En ondertussen leer je ook je omgeving kennen. Weet je welke planten je kan gebruiken om die netelige jeuk te verminderen? Zijn eksters echt rovers? Wat doe je met een gewond dier? En hoe zit het met knaagdieren, marters, egels… hoe kan je ze weren? Of net aantrekken? Of bijen en kikkers, zijn ze een overlast, of gaan we ze extra verzorgen? Wie voedert de gallowayrunderen of de konikpaarden? Of mag dat zelfs niet? Zijn vossen en everzwijnen gevaarlijk? Zijn schapen nodig om de heide te beheren? Benieuwd of er nog een bever in je buurt huist? Of een das, of een hamster?
Ook scholen komen er achter dat de mooiste speelplaats een bos is. Op groene schoolspeelplaatsen wordt minder gepest, en worden creativiteit en fantasie gestimuleerd. Dus neem je (klein)kinderen mee naar De Dag van de Natuur.
Help behouden wat er nog rest aan natuur. Meedoen is belangrijker dan winnen. En toch winnen we allemaal: vriendschap, voldoening, gezondheid, kennis… Je bent er nooit te oud of te jong voor.
Echt, gewoon (mee) doen!