Op het smeedijzeren toegangshek uit 1880 van de begraafplaats in Lopikerkapel staat “Wij wachten U”.
Ik had een vriend die aan iedereen had laten weten dat hij een video-opname had gemaakt die bij zijn overlijden aan de genodigden moest getoond worden. Een grappige artiest. Lachen geblazen.
Hij stierf (uiteraard) veel te vroeg. De tape is nooit gevonden.
Of misschien stonden er dingen op die de nabestaanden liever niet openbaar lieten worden?
Ik heb het later nog wel meegemaakt.
De nabestaanden houden bij gebrek aan geschreven wensen een afscheidsviering zoals zij die willen. Netjes, traditioneel, religieus. Met een rock-en-roll gehalte dat ver beneden nul staat. In tegenstelling tot het leven van de overledene, zoals vrienden dat maar al te goed kenden. Dat maakt het afscheid nog triester dan de dood.
Met de opkomst van de uitvaartverzekeringen is het iets meer gebruikelijk geworden dat mensen hun wensen voor het definitieve afscheid op papier zetten. Zij het beperkt. En wie zich nog enigszins goed voelt, denkt niet aan doodgaan en het doorgeven van zijn/haar wensen. Tot het te laat is. Maar dan is het ook te laat.
Het kan gebeuren dat een gierige achterneef of een chagrijnige ex (vb. als voogd van minderjarige kinderen) dan plots instaat voor het bepalen van het verloop van de afscheidsviering. Dus bij leven en welzijn: bepaal zelf maar hoe je het zou willen.
De man die geen poeha wilde kreeg toch een hele show met alles er op en er aan. Voor en door de familie. En daarom ook een ander gedenkteken. Hij kon toch niet meer protesteren. En anderen vonden dat het beter stond. Dus dek je maar tijdig in als je een uitvaart wil die bij je past.
Wil je dat oerend hard Normaal gedraaid wordt? Of ‘Er is leven na de dood’?
Iemand zal, als je dood bent, het op zich moeten nemen om je uitvaart en praktische dingen te regelen. Zolang je leeft kan je zelf nog laten weten hoe je dat wil. Bespreek het dus liever vooraf met enkele mensen, en zet het op papier.
Laat praktische informatie achter voor de nabestaanden.
Is er een testament? Waar? Welke kist en kleding wil je? Wil je begraven of gecremeerd worden? Verstrooien of in een urne? Een religieuze uitvaartdienst? Welke muziek? Sprekers? Koffietafel? Een eigen tekst?
Maar ook praktische dingen. Welke verzekeringen en rekeningnummers heb je? Wachtwoorden op PC en websites, smartphone? Bankkluis?
Zou ik dat idee van die drie naakte danseressen noteren?
Of maar liever tijdens mijn leven nog organiseren…
(Tot in de jaren tachtig waren in Taiwan strippers te zien op een begrafenis. Het viel op dat er dan veel meer ‘rouwenden’ kwamen. Moeten we de dood betreuren, of het leven vieren?)
Val Patterson overleed op 59-jarige leeftijd aan keelkanker. Het overlijdensbericht vol grammaticale fouten, schreef hij de vorige herfst. Hij begint met de liefde voor zijn vrouw en de wetenschap. Maar dan: ‘In 1971 stal ik de brandkast uit de View Drive Inn in Salt Lake City.’
Zijn doctoraat – Ph.D. in Amerika – was eigenlijk niet geldig. ‘Ik heb dat .. dankzij een administratieve vergissing. Ik heb zelfs nooit geweten waar de letters P-H-D voor stonden’, bekent hij postuum. ‘Maar mijn collega’s .. zullen .. toegeven dat mijn ontwerpen altijd werkten.’
Hij was ook levenslang verbannen uit Disneyland en Sea World San Diego. Waarom zegt hij er echter niet bij…
Hij heeft dan ook maar van één ding spijt en dat is dat hij een roker was, een gewoonte die zijn dood geworden is.
Tot slot geeft hij nog een goede raad: ‘Als je eeuwig wil leven, stop dan nooit met ademen, zoals ik deed.’
Sommige mensen bewaren een dodenmasker, of laten een tatoo maken met assen in de inkt.Crazy Coffins heeft al doodskisten gemaakt in de vorm van een gsm, een gitaar en zelfs een vliegtuig.
In Puerto Rico is conform zijn laatste wens in 2008 de 24-jarige Angel Pantoja Medina drie dagen rechtstaand opgebaard met een speciale balsemtechniek.
Bill Standley (Ohio) is in 2014 in een doorzichtige plexi kast begraven, gezeten op zijn geliefde Harley-Davidson.
Familieleden van een 90-jarige uit South-Carolina hebben in 2014 zijn laatste wens vervuld: hij werd begraven in zijn Pontiac Catalina uit 1973. Op de passagiersstoel lag zijn wapenverzameling.
Vreemd? Niets nieuws onder de zon. in Noord-Bulgarije in een 2500 jaar oude grafheuvel is een strijdwagen gevonden die er met 2 levende paarden begraven werd.
Op de grafzerk van een tandarts stond onlangs: Dit was het laatste gat dat hij vulde.
En op het graf van een ambtenaar zou heel goed kunnen staan: hier rust hij verder.
(Nog meer leuke bij: http://www.tigch.nl/fonsjansen/grafschriften.htm )
Maak het niet treuriger dan het is. Verzin en beschrijf tijdig wat en hoe je het wil. Wie geeft me nog wat leuke suggesties? Grafschrift?