Ik slacht nog geregeld een konijn of een gans. Je kan ze toch moeilijk laten rondlopen tot ze een rollator nodig hebben?

Geiten, schapen of varkens, dat is al van vorige eeuw geleden.  Voor wie geïnteresseerd is: het hele verhaal staat op mijn website: http://toverleven.cultu.be/geen-vlees-zonder-slacht

Ondertussen is het vastentijd. Waaraan ook een actie ’40 dagen zonder vlees’ gekoppeld is.

We eten inderdaad veel te veel vlees. Niet bepaald gezond voor het milieu, voor de dieren zelf en ook niet voor ons.

Maar sommige mensen kunnen niet zonder. Of willen niet zonder.

Thuis slachten mag nog steeds. Particulieren mogen een varken, schaap of geit thuis laten slachten als ze het vlees voor eigen consumptie gebruiken. Dit moet minstens twee werkdagen vooraf bij het gemeentebestuur worden gemeld. Men ontvangt dan een te bewaren slachtbewijs.

Een paar jaar gelden zocht ik op internet een slachtpen (of slachtmasker). Een kleine versie, met een veer; te gebruiken om vb. konijnen te ‘verdoven’. Via de zoekmachine kwam ik steeds bij een Nederlands bedrijf terecht met een zeer ruim aanbod i.v.m. neerhofdieren. Maar in hun aanbod vond ik geen slachtpen. Dus maar een mailtje gestuurd voor info. Met zeer snel een geweldig verontwaardigde reactie. Dat ik, en een zoekmachine, zouden denken dat zij zo iets zouden verkopen?!

Ik heb toch wel een Duits model op de kop kunnen tikken. Maar ik vergeet het steeds te gebruiken.  De enkel keren dat het van pas kan komen gebruik ik nog steeds uit gewoonte een karate-nekslag.

Vroeger waren al die knuffelkippen en troetelkonijnen gewoon winterkost. Ze kregen geen feestje als ze verjaarden, maar als er iemand verjaarde mochten ze wel op het feest.

Ganzen plukken is een eindeloos werk. (Niet als appels plukken. Hier wordt bedoeld:  pluimen, veren en dons verwijderen.) Daarvoor bestaan wel plukmachines, of plukvingers. Een soort gummivingers of tutters die snel ronddraaiend de pluimen en het dons verwijderen. Handig, maar veel te duur als je het maar af en toe nodig hebt. Dus knutselde ik zelf een houder in elkaar die op de boormachine gemonteerd kan worden.  Daar gummi slierten in… test, 1, 2, …

Het werkt, maar niet goed. De gummi is te hard. Daardoor worden niet alle pluimen geplukt, en het vel wordt stuk geranseld. Mijn zoektocht naar bruikbare latex- of gummislang in zachter materiaal heeft nog geen betaalbare resultaten opgeleverd. Tips blijven welkom.

Een heel gedoe, dat slachten. Een uitstervende traditie.

Vroeger een jaarlijks feest.

Nu vaak met veel weerstand en onbegrip, niet alleen van vegetariërs.

Het is ook een vak, een kunde. En wie het verfoeit of veroordeelt zou consequent moeten zijn en geen vlees meer moeten eten. Het ‘vuile werk’ aan anderen uitbesteden en aanklagen van achter een bord spaghetti bolognese, een barbecue koteletje of een hamburger is wel heel erg hypocriet.

Zijn er eigenlijk nog thuisslachters?

Ik zoek er eentje.

Niet om te slachten, maar om de verhalen.

En eventueel om wat foto’s te maken om het verhaal op de website te illustreren.

Ken je er nog een? Laat eens iets weten?