In Thailand at ik gefrituurde meelwormen. Lekker? Het leek wat op chips. Zonder kruiden en zout heeft het weinig smaak. Hetzelfde kan je zeggen van hedendaagse industriële kip. Het lijkt me dus gewoon een evenwaardig alternatief. De meelworm (van de meeltor, Tenebrio molitor)  leeft in de natuur van vermolmd hout, maar kan een plaag zijn voor graan- en meelverwerkende bedrijven. Ze bevatten veel proteïnen (eiwit) en zijn prima voer voor vogels, reptielen, vissen en zelfs mensen. Laat ze een dagje op beschuit lopen om zich schoon te poepen.

Meelwormen kunnen plastics (Polystyreen, isomo) eten en giftige stoffen afbreken. Ongeveer de helft van het polystyreen scheidden ze uit als kleine, gedeeltelijk afgebroken fragmenten, de andere helft als CO2. Ze kunnen nadien nog als veilig voedsel voor andere dieren dienen (Stanford University 2019). De HBCD-resten (vlamvertrager hexabromocyclodode) en andere uitgescheiden veelgebruikte plastic-additieven vormen dan nog steeds een gevaar voor het milieu.

Zijderups is een populair gerecht in Korea (bekend als Bon Daegi). Het is een eetbaar bijproduct van het zijde-oogst proces. De worm van de moerbeivlinder (Bombyx mori) is naast de honingbij, een al zeer lang gedomesticeerd insect.

Bij diverse soorten rupsen wordt de darminhoud uitgeknepen, waarna ze worden gekookt en gedroogd in de zon.

Tequila is een soort mezcal die we drinken met een schijfje citroen (of limoen) en een snuifje zout, zonder worm. Die larven van een vlinder of mot vind je wel in Mezcal (agave of mezcal worm) in 2 soorten.

De witte maguey wormen (meocuiles) zijn rupsen van een vlinder (Aegiale hesperiaris) die op agaveplanten leeft (Centraal Mexico). De larven eten het vlees van de stengels en wortels.

De meer gebruikte rode maguey wormen (chilocuiles, chinicuiles of tecoles) zijn de larven van de mot Comadia redtenbacheri of Hypopta agavis (Mexicaanse staat Oaxaca).

Ook een korenworm (Scyphophorus acupunctatus) van de agave snuitgraankever wordt hiervoor gebruikt. Deze Picudo del agave – larven worden ook geroosterd en gegeten in het zuidoosten van Mexico.

De grote wasmot (Galleria mellonella) is een nachtvlinder uit de familie Pyralidae, de snuitmotten. Waswormen (larven van de wasmot) zijn parasieten van de bijenkorven. Gekweekt op een dieet van zemelen en honing worden ze  geroosterde of gebakken en zijn rijk aan essentiële vetzuren.

Bamboewormen, de larven van de grasmot (Crambinae) worden gebakken gegeten in Thailand.

Vliegenlarven of maden schep je van het vlees af, daarna wassen en koken en je hebt een zeer voedzame maaltijd.

Regenwormen (Lumbricidae) bevatten eiwitten met veel essentiële aminozuren. Je vindt ze overal in vochtige, humusrijke bodem en onder stenen en hout, of in de composthoop.
Ze kunnen na een dag vasten of nadat de darminhoud eruit is geknepen rauw worden opgegeten. Je kan ze ook een paar minuten in schoon en drinkbaar water doen zodat ze zich zelf uitspoelen. Of laat ze een dagje op mos kruipen.
Wormen kunnen goed worden gedroogd en tot poeder vermalen om o.a. in soep te gebruiken. Gedroogd zijn ze een tijdje houdbaar.

Bijen, van larve tot volwassen exemplaren, worden geroosterd of gekookt om hun gif te neutraliseren om ze te eten, en soms vermalen tot een voedzame bloem. De larven (vol koninginnen brei, stuifmeel en honing) worden vaak gebakken in boter.

Wespen hebben van alle insecten het hoogste eiwitpercentage: 81%! In Mexico worden ze algemeen gebruikt in gerechten. Wespenlarven en -eieren werden door de Chinese royalty gegeten als delicatesse.

Libellen worden gebakken op een stokje gegeten in China.

Mieren die gegeten worden: Carpenter mieren, blad-cutter mieren, honeypot mieren en citroen mieren. In Australië eten de Aboriginals honingmieren als zoete snack. Die zuigen hun buik bol met een nectar-achtige substantie. De rauwe mier smaakt naar citroenlimonade. In Colombia eten ze fat ass ants getoast, net zoals popcorn en pinda’s. En in Thailand is de rode mier met eitjes een lekkernij, het liefst gezouten en in de salade.

Termieten (Isoptera) zijn eerder familie van kakkerlakken dan van mieren, en ook eetbaar.

Kakkerlak: om te eten kweek je ze met verse groenten en fruit. Ze kunnen geroosterd, gebakken, gebraden of gekookt gegeten worden. Sissende kakkerlakken uit Madagascar hebben de smaak en structuur van vette kip.

Giant Water Bug: Dit insect -dat lijkt op een kakkerlak- zie je veel in marktkraampjes in Bangkok. Ze worden gebakken in een pittig sausje en in zijn geheel opgegeten of gestoomd en in blikken bewaard. De smaak is zoutig en visachtig.

Een zeer efficiënte methode om kakkerlakken te vangen is de “Vegas roach trap”. Dit is een glazen pot met nauwe opening, gedeeltelijk gevuld met koffiedrab en wat water. De buitenkant kan worden bedekt met ruw plakband, zodat La Cucaracha makkelijker naar binnen kan klimmen. De “Vegas roach trap” is insectvriendelijk omdat andere insecten niet aangetrokken worden.

Zangcicaden (Cicadidae, Auchenorrhyncha: ongeveer 40.000 soorten) Sommige soorten kunnen 17 jaar oud worden,  de nimfen leven ondergronds op plantenwortels. Na het vervellen zouden ze mals en lekker zijn. Ze worden gebakken of gekookt gegeten in de VS, Japan, Thailand en Maleisië. Ze smaken naar een mix van aardappels en asperges.

Krekels (Gryllidae) zijn een familie van insecten (ca 900 soorten) die vooral in warmere streken voorkomen. Ze worden gebakken, gekookt, en geroosterd gegeten in Mexico, Thailand, Cambodja.

Boeren in de Sahelstreek die te last hebben van sprinkhanen verdienen meer met de verkoop van deze vijand dan met het gewas zelf. In Thailand wordt de commerciële waarde van eetbare sprinkhanen geschat op zes miljoen dollar per jaar.

Neushoornkever (Oryctes nasicornis) is een vrij grote brok, ca. 4 centimeter. Ze worden bereid met Thaise kruiden (citroengras, limoen blad, galanga en knoflook) en wat zout en sojasaus.

Geen insecten, maar gelijkaardige, wat vreemde bronnen van eiwitten:

Schorpioen (Scorpiones) is net als kreeft een geleedpotige, maar geen insect. Ze zijn allemaal wat giftig, maar niet allemaal gevaarlijk. Ze worden in Thailand en China voor menselijke consumptie gekweekt, zodat al het gif verwijderd is. Ze worden meestal gefrituurd op een stokje.

Tarantula’s (vogelspinnen) zijn spinachtigen, dus geen insecten Zij (Haplopelma albostriatum) worden voornamelijk gegeten in Cambodja en Venezuela waar ze gebakken worden in olie en suiker. De poten zijn knapperig, maar het lijfje blijft zacht en glibberig. Ze smaken naar krab en noten. Naast slakken als escargots en caracollen kennen we in Europa ook meikeversoep en Casu marzu.