Een compleet boek over alle aspecten van het schrijverschap, voor de naïeve lezer die denkt dat hij kan (leren) schrijven.

Indien U aspiraties hebt om ooit zelf een boek te gaan schrijven, zal onderhavig meesterwerk U daarbij geenszins kunnen helpen.

Toch kan het de moeite lonen om vooral de eerste pagina’s aandachtig door te lezen. U hoeft het boek dus eigenlijk niet eens te kopen. U slaat het in de boekhandel open, en begint gewoon te lezen. (Daar dient een inkijkexemplaar voor. Doet U dus maar gerust.) Nochtans zal ik zeker niet nalaten een duidelijk antwoord op de hierboven geformuleerde vraag te geven. Meer zelfs, ik zal op deze eerste bladzijde reeds een volledig en duidelijk antwoord hierop geven. De vraag “Waarom is dit boek dan zo dik?” is dan ook ten zeerste gerechtvaardigd. Het antwoord is even eenvoudig als voor de hand liggend. Stel dat ik enkel de vraag “Hoe wordt ik schrijver?” zou beantwoorden in dit boek, en dan liefst ook nog op de eerste bladzijde. Dan zou dit boek slechts één pagina dik zijn. Nu moet U weten dat ik schrijf ‘om den brode’. Ik moet dus geregeld een boek van iet-of-wat omvang kunnen afleveren. Want zeg nu zelf, wie koopt er in Godsnaam een boek van één bladzijde?

(Correctie: een boek van één blad. Een boek van één bladzijde bestaat namelijk niet.)

Maar om mijn belofte op een duidelijk antwoord in te lossen, zal ik zeer kort en snel moeten wezen. Daarom:

“Hoe wordt ik schrijver?”

Antwoord: uit pure frustratie.

Als U verstandig bent, laat U het hierbij, en zet U dit boek terug op het schap. Mocht U in uiterste wanhoop en aangetrokken door de titel van dit werk het boek reeds gekocht hebben zonder de eerste bladzijde te lezen, probeert U dan om de rest van dit boek verder te verkopen  voor dat er ezelsoren, bladscheurtjes of vuile vingers (ja, bekijk ze maar eens!) instaan. Indien U echter een doorbijter bent, en zo onverstandig om toch verder te lezen, dan zal ik U verder teleur blijven stellen.

Ik voel me namelijk verplicht, aan mijn beroepseer als schrijver, en om het onderhoud van mijn gezin, om nog ettelijke pagina’s vol te schrijven.

Daarom: een beetje meer uitleg over HET antwoord. “Uit pure frustratie.” Als aandachtig lezer zou U nu moeten vragen: “Schijvert, wat bedoelt U daarmee?”

(Zoniet, dan behoort U tot die verfoeilijke categorie lezers die een boek alleen voor de lol lezen. U ontneemt iedere criticus de zin om nog te lezen, laat staan te bespreken!)

Terug naar Uw vraag nu:

Aangezien ik deze vraag toch wel voorzien had, zal ik hier ook plaats maken voor een antwoord. (Gelieve in ’t vervolg wel wat op Uw taal en uitspraak te letten, anders zal U het als kandidaat schrijver zeker nooit ver schoppen.)

Antwoord op de vraag die bij HET antwoord gesteld kon worden: Kijk, iedere schrijver is in feite een onnozele hansworst, die in zijn jeugd teveel boeken heeft gelezen. Tot voor het verschijnen van dit boek was het namelijk nog niet verplicht om op ieder boek te vermelden: ‘LEZEN KAN DE GEZONDHEID SCHADEN.” (Art. zoveel en zoveel)

Vanuit die belezenheid voelt de lezer dan de onbenulligheid van zijn bestaan aan aan den lijve.

Neen, dit is geen schrijf of taalfout, dit is een zeer interessante en misleidende zinsconstructie. Indien U er problemen mee heeft, lees ze dan nog maar eens over. Eventueel nog eens. Probeer de zin te verduidelijken door op de juiste plaats een komma te plaatsen. Indien U echt schrijver wil worden, is dit een goede oefening. De oplossingen staan achter in dit boek. (Tenzij u de goedkope, klassikale uitgave hebt.)