Gepassioneerd…

Telkens weer geweldig om ze te ontmoeten. Mensen die met veel kennis van zaken over hun passie vertellen. Zoals Jan vanmorgen. Over bomen.

bomenwandeling20161204aAzuurblauwe, heldere hemel. Wit berijpt gras. Steenkoud. Onderschat. Gelukkig had ik nog snel een stel handschoentjes mee geritst. Een muts vond ik al wat overdreven. En daar had ik snel spijt van. Het zijn van die wandelingen waarop je vaak en lang stilstaat om naar informatie en verhalen te luisteren. En op een steenkoude decemberochtend in Bokrijk probeert dan iedereen onopvallend net in dat ene streepje zon te gaan staan dat door de kale bomen snijdt.

Ik vind het fijn als ik daarbij een tip kan oppikken die ik nog niet eerder hoorde. Het werden er 3.

Haagbeuk, herkenbaar aan zijn “gespierde” stamrelief, heeft hout waarvan de vezels heel erg in elkaar verstrengeld en gedraaid zijn. Het is dan ook nauwelijks of niet te klieven. Maar dank zij die eigenschap gebruikte men het hier vroeger om koppen voor houten hamers van te maken. En ander slaggereedschap, zoals tanden voor houten molenraderen. En mogelijk ook dorsvlegels.

bomenwandeling20161204bEen alternatief, hout met een gelijkaardige structuur, is de onderste 50 cm van de stam van een berk.

Het hout van de Amerikaanse eik is veel  minder duurzaam dan dit van onze zomer- en wintereik.

Wintereik heeft meestal een langere, rechtere stam dan zomereik. Daarom wordt het kernhout van wintereik gebruikt om mega grote tonnen en kuipen (van duizenden liters!) voor gegiste dranken te maken.

bomenwandeling20161204_008cTerwijl het omhulsel van onze walnoot gemakkelijk wegrot, lagen de harde, zwarte en ronde bollen van de Juglans nigra nog keihard en onaangeroerd tussen bevroren bladeren en grassprietjes. Om de supersterke schaal van de Amerikaanse walnoot te kraken gebruik je een bakschroef. Die is krachtig genoeg, en verandert –in tegenstelling tot een forse mokerslag- de inhoud niet meteen tot geplette schilfers.

Bij het einde van de wandeling , het was dan al middag, leek het nog even koud. Onderweg naar de auto zag ik dat op de zonnigste plekjes het gras begon te ontdooien. Het wit werd weer groen. En ik vroeg me weer af hoe dat zat… wat was er nu aan het verdwijnen: rijm of rijp?

En wat was weer het verschil tussen die twee?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *