Categorie archieven: Anderen helpen

Geefpleintje geeft katoen, gas, vonken en vuur

Zaterdag 16/12/17 keek Vanveldeke geamuseerd toe. Een 40-tal hartelijke vrijwilligers geven het beste van zichzelf, & een goed voorbeeld. ’s Morgens vroeg wordt er materiaal aangesleept: tafels, stoelen, kerstversiering, sofa, geluidsinstallaties,afdekplastiek, een camper om in te grimeren, vuurschaal en hout, kledingrekken, kapstokken, gasvuren, ketels, mokken, afwasteil … Rudi heeft 2 tenten bij die met veel handen vlot opgezet worden.

En de rest van de dag is het gewoon een gezellig komen en gaan, geven en nemen, bijpraten en ontmoeten, brengen en krijgen, af en toe schuilen voor een paar druppels, en opwarmen bij het vuur.
De geeftafel draait permanent op 100 procent. De soep van de Wroeter, koffie van de wereldwinkel, veel brood, taart, cake, wafels, koekjes, snoep en groenten van diverse gulle gevers.

Veel contrast ook. Een mevrouw die amper iets durfde meenemen omdat ze niet begreep dat alles gratis was. Tegenover een groepje (gezin?) dat ongegeneerd supergrote tassen met en zonder wielen bleef volstouwen. En pas na een tweede ronde, en hierover te zijn aangesproken, even onbeschaamd verdween. Maar ook weer nemers die geven; een kleine bijdrage om wat onkosten (zoals gasflessen ed.) te kunnen dekken. Dankuwel.

Heel fijn bij deze editie was de aanwezigheid van 2 meewerkende initiatieven met hun standje: de Trawanten (daklozenwerking Hasselt) met hun kerstkaartenactie, en Zonder Honger Naar Bed met cupcakes, chocolade en snoep.
En de pannenkoeken. Aan de lopende band vers gebakken. En even snel weer op magische wijze verdwenen.
Ook de afwasser geeft, namelijk: de moed niet op. Uren lang.

Er was ook een bestelwagen ingericht als kapsalon. En 2 kapsters die bereid waren om op het geefpleintje gratis aan de slag te gaan. Ik vond het een leuk idee. Hoopte dat er toch een paar mensen zich zouden aanbieden hiervoor. Een half uur na de start van het Geefpleintje gaf Guy al mee dat er al volgnummers waren uitgedeeld. Acht. Buiten de bus werd er onder de tent ook nog een kapstoel in gebruik genomen. Ik geef toe dat mijn verwachting fout was.  Ine en Mercedes hebben van 26 mensen het haar verzorgd. Eentje heeft er  zelfs een vlecht voor Kom Op Tegen Kanker gegeven! Chapeau voor de dames die dit in de kou van hun geïmproviseerd salon uren lang gedaan hebben. Een absoluut en onverwacht succes.

Ook fijn dat er al weer nieuwe kandidaten zich hebben opgegeven om volgend jaar mee te werken. (Altijd welkom!)

O, dat katoen geven, dat ging over de jeans en warme jassen, het gas was voor de vuren van de soep.

(Kies je voor) engagement of consument?

Of waar haal jij voldoening uit? Snel en goedkoop kant en klaar spullen verwerven, of zelf iets doén? Ik dacht dat het ook wel aan mij kon liggen: het gevoel dat er steeds minder mensen zich engageren en iets willen doén. Niet alleen maar praten, fantastische ideeën spuien, en uitleggen hoe ze het graag zouden willen. In meerdere verenigingen merk en hoor ik steeds vaker die malaise.

Ook dat er zo weinig jongeren zich engageren. Er zijn er wel, enkelingen. Veel te weinig. Of zoals Steven vanmiddag zei: “Toe ik bij de wereldwinkel begon –járen geleden- was ik de jongste. En nu nog…”

De Singlesvereniging met 400 leden bestaat 25 jaar. Zo weinig animo om iets te doen… Natuurlijk, iedereen wil wel dat er iets gedaan wordt. Een etentje, een dikke fuif, en liefst nog een reeks andere dingen. Meerdere plannen worden heel enthousiast besproken. Enkele ‘doeners’ zijn na de laatste fuif wat voorzichtiger geworden, omdat ze ervaren hebben dat ze zich anders te veel werk op hun hals halen. Dus als na de planningsfase de vraag komt: “Wie gaat dit doén? Wie wil het echt trekken, en wie wil meewerken?” Dan blijft het oorverdovend stil.

In het warenhuis legde de klant voor mij 2 schitterende grote broccoli’s op de band. Hier worden ze nooit ZO groot. Prachtige exemplaren. Helemaal in plastiekfolie verzegeld. Geen spatje vuil. Kant en klaar. De folie er af doen, en bijten maar. Er naast lagen 2 zakjes vacuüm getrokken, geschilde en gekruide krieltjes. Zo willen we het. Zo voelen we ons gelukkig…. Of? Alles kant en klaar, spotgoedkoop, en meteen geleverd. Een muisklik… en binnen de 24 uur komt het er aan, zelfs van de andere kant van de wereld. We hebben alles uitbesteed aan grote bedrijven, en doen niets meer zelf. Leuk, makkelijk en handig. Maar geluk zit niet in vacuüm getrokken en verzegeld zakjes.
Wie met het minste gelukkig kan zijn is echt rijk.

En engagement, daar is werk aan, daar kruipt tijd in. Meer dan Liken of Leuk vinden op Facebook. Het werkt met echtecontacten, met echte mensen. En soms kom je zo ook aan echte vrienden. Niet snel, niet goedkoop, niet kant-en-klaar. Maar het geeft wel voldoening.
Vooruit, we zullen nog maar eens proberen.

(28/7 bij Ambiorix, en 14/8 Vuur-vrienden-vroentesoep-vrassingen langs het kanaal, en 31/8 terrasmeeting Hasselt, en 21/9 Paella, tapas, Chanson d’amour & brain food, en 7/10 Info & doedag + fuif, en 14/10 Festival Retour,… hulp is welkom!)

Voorjaarsschoonmaak verfrist de geest

Ik beken, ik ben er ook zo eentje die ongeveer alles bewaart. Omdat het waarschijnlijk ooit nog eens van pas kan komen. Ik denk dat het erfelijk is.

Mijn moeder heeft nog steeds alle soorten knopen, ritsen, stukjes vulling ed.

Mijn vader had ieder schroef, bout, spijker en dichtingsring die ergens voor kon dienen.

opruimen1En dan komt het voorjaar, en kriebelt het voor de grote lenteschoonmaak. Te beginnen met enkele tientallen roomijsdozen waarop genoteerd staat welke soorten elektrisch, elektronisch, sanitair, informatica of telecom-materiaal er in opgeborgen is. De gordijnspullen, tape, touw, fiets benodigdheden. Netjes opgeruimd. Met het heilige voornemen om zoveel mogelijk weg te doen.

En dan was er geen houden meer aan. Iemand is nu happy omdat hij voor 200 euro meer dan 2 grote kisten duikmateriaal op de kop kon tikken. Waardoor ik nu veel meer ruimte heb. Het was al een paar jaar geleden dat ik de spullen nog gebruikt had. En de muizen hadden zich al een klein deeltje van mijn neopreen wetsuit toegeëigend.

Die defecte waterpompen met een lek pomphuis, en een elektrische motor wachten nog op een nieuwe eigenaar.

drukvatpompenDe oogst bij het opruimen van alle metalen spullen bedroeg een kofferbak vol staal. Helaas minder dan 100 kilo, zodat ik daar geen euro voor kreeg, maar het wel in een container mocht dumpen. 3 kg koperen kranen en leidingen werden aan 2,7 euro/kg gewaardeerd, en 12 kilo aluminium aan 0,95 euro/kg. Weinig, maar het geeft wel weer veel plaats.

En iemand is blij met glazen ruiten om een koude bak te maken. Een ander met nog eens 30 plastieken sorteerdozen.

De Kringwinkel nam o.a. een snelkoker, 15 klasseermappen, 2 buitenschijnwerpers en een dect telefoon aan. En de weggeefwinkel was blij met… ik weet niet eens meer wat allemaal. Een strandstoel, ovenschotels en nog veel meer.

Normaal vul ik maar om de 3 à 4 maanden een vuilniszak. Nu dus wel eentje extra. Glas naar de glascontainer, papier opgehaald. Ik moet alleen nog eens naar het containerpark met wat isolatie, een defecte TL buis en 2 lege verfblikken.

Opgeruimd dus. En opgelucht ook.

opruimen3Soms wat twijfelend bij het wegdoen van spullen, omdat er vaak ook wat herinneringen aan vast hangen. Maar even vaak zijn die herinneringen ook ballast. En geeft het een goed gevoel daar afstand van te doen. Zeker als je er een ander een plezier mee doet. Want echt weg-gooien, dat zou ik dan toch niet over mijn hart krijgen.

En nu ziet mijn atelier er weer ruim en netjes uit. Het nodigt uit om aan nieuwe dingen te beginnen. Zoals het herstellen van een hele oude waterpomp die voor het laatst water heeft geleverd ergens ver weg, in een ver verleden. Met onderdelen die niet meer verkrijgbaar zijn. En dus moeten geïmproviseerd en nagemaakt worden. Volgende week eens op zoek gaan naar een dikke lap stevig rundsleder om nieuwe dichtingen voor de houten zuiger en de koppelstukken te maken. En veiligheidshalve de loden aanvoerbuis ook maar vervangen door een kunststofexemplaar. Met filter en terugslagklep.

En eigenlijk kon ik daarbij nog wel een loden zinker van mijn duikmateriaal gebruiken.

En dan een nieuw ganzenhok maken. Waarvoor die panelen die ik wegdeed nog gebruikt konden worden. Ik wist wel dat het weer zo zou uitdraaien.

Maar toch ben ik blij dat ik opgeruimd heb.

Het ruimt ook je bovenkamer op.