Categorie archieven: Afval

Vuile velden

Af en toe moet ik mezelf eens uitlaten. Bij gebrek aan hond. Er is hier gelukkig groen genoeg in en rond ons kleine dorpje. Voor ik de velden in duik wuift Maria van de Spel-o-theek, duim omhoog? Ja natuurlijk, duim omhoog! De meestal modderige weggetjes zijn door de droogte keihard. Wegenwerkers hebben minstens een halve hectare groen ingenomen om wegbeton te breken. Verboden voor onbevoegden.

Ik heb mijn zonnebril op. Misschien moet ik eens een roze versie zoeken. Zelfs op de meest afgelegen plekken zie ik lege flesjes, blik, wikkels… Een stuk aardbeiennet komt naast een rubberbuis door de oppervlakte van het voetpad heen piepen. Waarom worden er nog wegwerpspullen gefabriceerd? Alles zou retour moeten. Jupiler & Co zouden verplicht via statiegeld iedere verpakking terug moeten nemen. Lijkt me de enige realistische oplossing. In gedachten zie ik weer een foto van een verlaten festivalcamping.

Een populier die vorig jaar heroïsch staande ten onderging en door een storm werd onthoofd, is nu al verbouwd tot een appartementsblok van 6 verdiepingen. Allicht zonder bouwvergunning. We zijn niet de enige rechthebbers en gebruikers van de natuur en de wereld om ons heen. Al gedragen we ons wel zo.

De velden liggen er ondanks de droogte wel prachtig bij. Prachtige realisaties van onze agrocultuur. Een hectare tuinbonen, anderhalve hectare maïs, tarwe. Haast nostalgisch mooi om te zien. Van ver. Er liggen ook diverse percelen met sierstruiken tussen. En dan valt het op: ca. 40 cm diepe, brede rijsporen van te zware machines hebben onder-tussen alle leven uit de aarde geperst. En naast de sporen staan netjes conifeertjes. Alleen maar dat. Geen sprietje onkruid te zien. Alles wordt kapot gespoten. In deze bodem leeft er niets meer.
Met het mooie korenveld er vlak naast is het niet beter gesteld. Er groeit niets anders, geen korenbloem, geen klaproos, geen onkruid… niets. Een graanwoestijn. Aan de andere kant van de landweg: een maïswoestijn. Op een hooiakker: een graswoestijn. Overal saaie monoculturen waarvoor alle ander leven in en boven de bodem kapotgemaakt wordt.

Ik stel me zo voor dat er ooit iemand biolandbouw op zo’n perceel wil doen. In regel wordt er dan 3 jaar niet op geoogst, zeker geel gelabelde bioproducten. Ik ben er vrij zeker van dat het gebruikte gif na 3 jaar nog lang niet is afgebroken. Om nog maar te zwijgen over wat er doorgedrongen zal zijn in de ondergrond waaruit massaal water voor bevloeiing wordt opgepompt.

Een gezonde bodem zit vol leven. Niet alleen onooglijke bacteriën en alles verbindende schimmels, maar ook kriebel- en wriemelbeestjes. Die hele flora & fauna, dat hele ecosysteem wordt jaar na jaar opnieuw kapot gespoten en gescheurd. De basis van alle andere levende wezentjes, onszelf inbegrepen…

Aan de bosrand kiest een haas zijn pad. Ik vraag me af waar die aan geknaagd heeft. En op welk bord hij mogelijk terecht komt. Duur en gezond, want: echt wild!
Waren ze stil blijven zitten dan had ik ze helemaal niet gezien. Uit een stortplaats van struiken fladdert vader fazant met 2 jongen weg. En als ik nader nog 2. Nog klein en onwennig. En daarna moeder fazant met nog eentje, en nog een. En nog… Ik wist niet dat fazanten zoveel eieren uitbroedden. Ze verdwijnen dichtbij in de volgende stortplek voor gedumpte sierplanten. De jongen kunnen nog niet ver vliegen. Hun camouflagekleuren zijn zo goed dat ik ze niet kan terugvinden voor een foto. Ik zal ze maar niet opnieuw opjagen. Zou inlandse fazant nog eetbaar zijn? Of hoort het, net als paling, bij het giftig afval?

Van de positieve effecten van wandelen –vooral in het groen- heb ik vandaag weinig gemerkt. Voor ik mezelf nog eens uitlaat kan ik beter een roze bril aanschaffen.

Vlaanderen krijgt ‘peukenputten’ van tabaksindustrie

Peukentegels zijn asbakken in de grond. Die komen op plaatsen waar rokers zich vaak ophouden. Aan de ingang van een station, een bushalte. Ze worden mee gefinancierd door de tabaksindustrie!! (Allicht enkel de aankoop, niet het plaatsen, ledigen ed.) Dus: eigenlijk gaat de overheid met ons belastinggeld de tabaksindustrie subsidiëren?
Sigarettenpeuken vergaan pas na jaren en maken ongeveer de helft van het zwerfafval uit volgens een (discutabel) onderzoek van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij OVAM.

Het is (pedagogisch en praktisch) geen goed idee om installaties te plaatsen om ongewenst gedrag en giftig afval: het weggooien van peuken, goed te praten en aan te moedigen.
Iedereen zou zijn eigen afval moeten bijhouden (of vermijden!) en opruimen, ook leeggoed, kauwgom, peuken, verpakking. En iedere producent zou verplicht al zijn producten, resten en verpakkingen terug moeten nemen. Tot aan de bron.

Brussel 22 april 2017: 203 vrijwilligers hebben 120 000 peuken verzameld.
137 000 peuken worden iedere seconde wereldwijd op straat gegooid, dus 4 300 miljard per jaar.

Een bloemlezing uit krantenreacties:
•    Aan de ene kant worden er miljoenen kostende campagnes tegen het roken opgezet en aan de andere kant gaan ze speciale tegels voor de rokers in de grond laten steken. Waar is de logica ??
•    Als elke roker elke dag 1 peuk op straat werpt, dan betekent dit dat er jaarlijks 1 miljard peuken in het riool gedumpt worden.
•    Fantastisch idee, net als die blikvangers naast de baan, netten waar je je blikjes kan inwerpen. Wie heeft dat ooit bedacht??
•    Verplicht elke roker om een eigen assenbakje bij te hebben, en dikke boete als ze een peuk op de grond gooien.
•    We hebben politicitegels nodig.
•    Het wordt tijd dat het abnormaal en milieuvervuilend wordt bevonden peuken op de grond te werpen. Wie in het openbaar wil roken moet maar een draagbare asbak meenemen. Peuken achterlaten moet ferm beboet. Zie andere landen en steden.
•    Geef een roker die een peuk weggooit een GAS-boete wegens sluikstorten .
•    Meer peuken rond als in de tegel is voorspelbaar. En als het regent nog een stinkend papje….Naar het strand of pretpark had ik een metalen doosje mee om mijn asse en peuken in te doen….Die tegels zijn echt geen goed idee. Wie gaat die leeg maken?Ook de tabaksindustrie?
•    Belachelijk. Zo’n bak kan lange tijd blijven smeulen en kwalijke dampen verspreiden. In Singapore ligt geen peukje op de grond, en daar hebben ze geen peukentegels voor nodig.
•    Ik heb nooit het asociale gedrag van rokers begrepen. Ik gooi toch ook niet een leeg blikje of flesje op straat of uit het autoraam. Maar met peuken blijkt dit maar te moeten kunnen. Degoutant.
•    Nu nog een overeenkomst met de kauwgomindustrie sluiten voor een kauwgomtegel.
•    Zoals in andere landen, peuk op de grond gelijk een flinke boete
•    Alsof mensen die peukentegel nodig hebben om hun afval op de grond te smijten….het sluikstorten … wordt met de dag erger. Vuilzakken, valiezen, rommel… Zou Joke dat niet beter eens aanpakken?
•    Die rokers gaan precies een beetje 5 m verder gaan om hun peuk te deponeren. Laat ons lachen.
•    Yep, dankzij de vuilnisbakken liggen er geen blikken meer op straat.
•    Ik was in Polen en de (zgn. achterlijke)Baltische Staten en daar is geen peukje te vinden op de straat. Raar. Ter info : een pocketasbakje is te koop in de meeste tabakswinkels.
•    Dan de kauwgomtegels, papiertegels, hondenpoeptegels, spuwtegels, olietegels en we hebben de tegelstraat die schoon blijft.
•    Iedere rokende automobilist heeft een peukentegel in zijn wagen namelijk zijn asbak, maar toch dient de peuk uit het raam gegooid te worden, na een laatste trek aan de sigaret, vanmorgen nog gezien. Hoe komt dat? zouden die peuken dan toch stinken, zelfs voor een roker? oplossing is dus iedere 50 m op de autosnelweg zo’n peukentegel? de roker moet dan wel goed kunnen mikken, misschien dan zoiets invoeren zoals de blikkenvanger, nog zo’n zot idee.
•    In Terneuzen zijn daar sinds paar maanden ook peuk-kauwgomtegeltjes geplaatst geen nut want nog steeds ligt de winkelstraat vol met deze viezigheid
•    Stop de viespeuken.

Zie ook een vroeger blog:  https://toverlevenaar.cultu.be/rokers-zijn-smeerlappen/

Kippenservies

Ganzen zijn dommer dan kippen. En die zijn ook al niet altijd slim. Ze vinden het helemaal niet erg als je hun eten gewoon op de grond strooit. Ze scharrelen hun kostje graag bij elkaar.  Zelf eet ik liever uit een proper bord. En voor mijn pluimvee gebruik ik ook bakjes, schalen, kommen…

In het voorjaar (april en mei) beginnen veel bewaarappels te rotten. Ik heb er altijd veel te veel, dus de bruin kleurende verhuizen naar de kippen of ganzen. (De rottende delen vinden ze blijkbaar nog het lekkerst!) Om ze een beetje grondvrij te houden doe ik ze in een bak. De kippen pikken en scharrelen ze er uit, dus mijn manier van opdienen heeft weinig effect. De ganzen lopen de bak om, schudden en scheuren de appels stuk over ettelijke meters. Ik moet zelf wel niet mee-eten, maar ik houd het toch graag proper.

En eindelijk, na 40 jaar, valt me een praktische en gemakkelijke oplossing in. Ik prik een aantal (gehalveerde) appels op een stalen spies en plant die in de grond. Het meeste wordt nu netjes opgegeten. De stukken blijven proper en kunnen niet weggescharreld worden. Minder afval, en het ziet er strak uit.

De overige eetbakjes zijn klein. Om ongenode gasten (als ratten en muizen) te vermijden geef ik nooit meer voer dan ze meteen opeten. De bakjes zijn zwaar genoeg zodat ze niet worden omgelopen. Een oude soepkom, of een botervlootje in beton. De jonge gansjes zijn tevreden met een oud gietijzeren pannetje waarvan de steel was afgebroken

Het water voor de kippen staat of hangt altijd op minstens 10 cm van de grond, zodat ze er geen knoeiboel van maken door er omheen te gaan scharrelen. De ganzen krijgen als ze groter worden een steeds hogere emmer. De kippen een klein opgehangen emmertje. En in hun villa een portofles. Die heb ik graag voor hen leeggemaakt. Meer tips i.v.m. dieren voeren vind je hier.