Tag archieven: opruimen

Verzekeraar (Ethias, Belfius) heeft geen expertise, ervaring noch klantendienst

De stormschade is 6 weken geleden aangegeven. En gestaafd met een 100-tal foto’s.
Ethias2De klantenservice van Ethias bestaat hoofdzakelijk uit de automatische ontvangstbevestiging van mails.  Bij Belfius ontbreekt dit zelfs. Er komt vanwege de verzekeraar geen enkele instructie of informatie, zeker geen actie.  ethias3Ethias slaagt er in ongeveer 1 op de 2 mails te beantwoorden. Maar er gebeurt verder niets. En alles moet blijven liggen. Zonder deadline.  Voor onbepaalde duur…

Nu is het omwaaien van bomen niet iets dat in heel België maar 1 keer in 10 jaar gebeurt. Dus mag je eigenlijk van een grote verzekeraar met veel personeel verwachten dat die een eenvoudige procedure hiervoor heeft. Bijvoorbeeld een turflijstje of een app. Met: welke soort bomen? Hoeveel? Lengte en dikte? Zijn er gebouwen beschadigd? Omheiningen? Hoeveel meter, welke soort… Klaar. (Misschien kan ik een aanrijdingsformulier tussen storm en boom invullen?)

Ethias1Meteen na de storm jeukten mijn handen om alles op te ruimen. Helaas krijg ik enkel te horen: wachten tot er een expert gekomen is. Nu blijken omgewaaide-bomen-experts in België uiterst zeldzaam te zijn, zo niet zelfs niet eens te bestaan. Ik vermoed dat de vacatures bij de verzekeraars nog steeds open staan. Als onwetende leek heb ik nog even verondersteld dat zelfs een gewone bediende of arbeider zou kunnen constateren dat een boom omgewaaid was. En plat op de grond lag. Maar daar is dus blijkbaar een bepaalde, zeer moeilijk te vinden expertise voor nodig.

Ondertussen is door het verbod om op te mogen ruimen mijn ijver hiervoor tot ver onder het vriespunt gezakt. Ik reken er nu dus op dat de verzekeraar zelf een aannemer of werkploeg gaat engageren en de klus laat klaren. (Het had voor 1/3de van de kosten al kunnen gedaan zijn. )

Ethias5Dat ik dagelijks met een volle emmer water  gebukt en gebogen tussen de takken van de platliggende bomen door moet struikelen om de ganzen hun natje te bezorgen, dat zullen ze bij de verzekeraar nog wel een maandje extra kunnen volhouden. (Moet je eens proberen: hindernissenparcours onder smalle horden van < 100cm. Hoofd geschramd, armen gekrast, schenen open, last van een losse wervel in mijn rug…) Dat gras en (bessen- e.a.) struiken verstikken onder de dennentakken zal hun zorg niet zijn. En dat hardnekkige hondsdraf en brandnetels tieren waar er wel nog wat zon doorpriemt zullen ze wel als een verrijking van de flora beschouwen.

Ethias4cDe oogstappels zijn rijp. De bakpruimen ook. Helaas kan ik niet met een kruiwagen en kistjes tot daar en terug geraken.

Eigenlijk een trieste schande dat een zo eenvoudig dossier door zulke grote verzekeraars door ieder gebrek aan actie tot zoveel ergernis, ongemak en extra schade moet leiden.
O ja, er zijn meer schadegevallen van dezelfde storm. Maar dat lijkt me een reden te meer om dit efficiënt aan te pakken. En je klanten te informeren.

Ik weet al wat de expert, als die ooit gaat komen, zal zeggen. “Helaas is het niet mogelijk de schade vast te stellen voor de bomen zijn opgeruimd.”

http://https://youtu.be/nhEdik6eFbU

Ik zing met Herman Van Veen: Is dit een grap, of om te huilen? Is er iemand die dit begrijpt? Wie zou er met me willen ruilen? Dag in dag uit, wat kruipt de tijd…

Voorjaarsschoonmaak verfrist de geest

Ik beken, ik ben er ook zo eentje die ongeveer alles bewaart. Omdat het waarschijnlijk ooit nog eens van pas kan komen. Ik denk dat het erfelijk is.

Mijn moeder heeft nog steeds alle soorten knopen, ritsen, stukjes vulling ed.

Mijn vader had ieder schroef, bout, spijker en dichtingsring die ergens voor kon dienen.

opruimen1En dan komt het voorjaar, en kriebelt het voor de grote lenteschoonmaak. Te beginnen met enkele tientallen roomijsdozen waarop genoteerd staat welke soorten elektrisch, elektronisch, sanitair, informatica of telecom-materiaal er in opgeborgen is. De gordijnspullen, tape, touw, fiets benodigdheden. Netjes opgeruimd. Met het heilige voornemen om zoveel mogelijk weg te doen.

En dan was er geen houden meer aan. Iemand is nu happy omdat hij voor 200 euro meer dan 2 grote kisten duikmateriaal op de kop kon tikken. Waardoor ik nu veel meer ruimte heb. Het was al een paar jaar geleden dat ik de spullen nog gebruikt had. En de muizen hadden zich al een klein deeltje van mijn neopreen wetsuit toegeëigend.

Die defecte waterpompen met een lek pomphuis, en een elektrische motor wachten nog op een nieuwe eigenaar.

drukvatpompenDe oogst bij het opruimen van alle metalen spullen bedroeg een kofferbak vol staal. Helaas minder dan 100 kilo, zodat ik daar geen euro voor kreeg, maar het wel in een container mocht dumpen. 3 kg koperen kranen en leidingen werden aan 2,7 euro/kg gewaardeerd, en 12 kilo aluminium aan 0,95 euro/kg. Weinig, maar het geeft wel weer veel plaats.

En iemand is blij met glazen ruiten om een koude bak te maken. Een ander met nog eens 30 plastieken sorteerdozen.

De Kringwinkel nam o.a. een snelkoker, 15 klasseermappen, 2 buitenschijnwerpers en een dect telefoon aan. En de weggeefwinkel was blij met… ik weet niet eens meer wat allemaal. Een strandstoel, ovenschotels en nog veel meer.

Normaal vul ik maar om de 3 à 4 maanden een vuilniszak. Nu dus wel eentje extra. Glas naar de glascontainer, papier opgehaald. Ik moet alleen nog eens naar het containerpark met wat isolatie, een defecte TL buis en 2 lege verfblikken.

Opgeruimd dus. En opgelucht ook.

opruimen3Soms wat twijfelend bij het wegdoen van spullen, omdat er vaak ook wat herinneringen aan vast hangen. Maar even vaak zijn die herinneringen ook ballast. En geeft het een goed gevoel daar afstand van te doen. Zeker als je er een ander een plezier mee doet. Want echt weg-gooien, dat zou ik dan toch niet over mijn hart krijgen.

En nu ziet mijn atelier er weer ruim en netjes uit. Het nodigt uit om aan nieuwe dingen te beginnen. Zoals het herstellen van een hele oude waterpomp die voor het laatst water heeft geleverd ergens ver weg, in een ver verleden. Met onderdelen die niet meer verkrijgbaar zijn. En dus moeten geïmproviseerd en nagemaakt worden. Volgende week eens op zoek gaan naar een dikke lap stevig rundsleder om nieuwe dichtingen voor de houten zuiger en de koppelstukken te maken. En veiligheidshalve de loden aanvoerbuis ook maar vervangen door een kunststofexemplaar. Met filter en terugslagklep.

En eigenlijk kon ik daarbij nog wel een loden zinker van mijn duikmateriaal gebruiken.

En dan een nieuw ganzenhok maken. Waarvoor die panelen die ik wegdeed nog gebruikt konden worden. Ik wist wel dat het weer zo zou uitdraaien.

Maar toch ben ik blij dat ik opgeruimd heb.

Het ruimt ook je bovenkamer op.