Categorie archieven: Alternatief

Ruwe muren witten

Ik heb al enkele keren oude, ruwe muren (baksteen en betonnen blokken) wit geverfd om wat meer licht in de omgeving (tuin, stal, woning) te krijgen. Het maakt echt veel verschil, zowel binnen als buiten. De aanzienlijke bijkomende lichtintensiteit doet de planten extra groeien en vruchten leveren. Maar de ruwe voegen en stenen mooi gewit krijgen is niet vanzelfsprekend. Met muurverf & lukt het niet, en het zou ook enorm duur worden. Dus maak ik mijn eigen verf.

Als medium of verdunner gebruik ik water. Als kleurstof, bindmiddel en vulmiddel pleister (kalk) en als extra hechtmiddel Compactuna (wateroplosbare lijm en waterdichtmakende plastiekemulsie voor cement- en kalkproducten). Voor extra kleur giet er goedkope, wateroplosbare verf bij. Eventueel ook nog fijn wit zand als extra vulmiddel. Je kan ook betonkleurstof in iedere gewenste tint toevoegen. Van verhoudingen moet je niet wakker liggen. Maak een smeersel met de consistentie van dik vloeibare drinkyoghurt. Je moet tijdens het verven (met een brede behangborstel en een zeil op de grond) wel regelmatig deze ‘verf’ terug omroeren. Grote gaten die je hiermee niet kan dicht kliederen zal je moeten plamuren of invoegen. En daarna nog een 2de laag om het af te werken. Eventueel een finishing touch met pure verf.

Maak je niet druk om verhoudingen. Op ruwere muren van oud en slordig metselwerk (waarvan je eerst de uitpuilende voegen afbikt) gebruik je meer vulmiddel. Tijdens het verven kan je naar behoeven bijvullen en omroeren.

Maakt je ook niet meteen druk over de kleur. Als je eerst de muur flink hebt geborsteld, liever ook nog gestofzuigd, eventueel afgewassen, dan valt het wel mee. Anders bevat de eerste laag zeer veel stof en vuil. De kleur kan je pas beoordelen als de verf droog is. In één laag is het nooit goed. Je kan de verf makkelijk in een afgesloten pot of emmer bewaren. Oproeren voor gebruik.

Vooraf kan je best de muur waar nodig (opnieuw) invoegen, de grote gaten dicht cementeren of eventueel de muur bezetten met mortel. Sproei de plaatsen waar je dat toepast eerst een paar keer goed nat. Anders zuigt de ondergrond teveel vocht uit de mortel, hetgeen nadelig is voor de hechting.

Twee delen van mijn geverfde buitenmuren zijn scheidingsmuren met buren. De bakstenen absorberen veel vocht, zodat vooral de bovenste lagen en de rijen net boven de grond zeer groen & en begroeid zijn met algen en mossen. Op een muur heb ik een reep aluminium dakplaat gemonteerd, zodat die grotendeels droog (en wit) blijft. Bij een andere heb in 4 boven- en onderlagen niet geverfd, en laat ik het mos daar ongemoeid. Je kan op de muur ook vetplantjes zetten, zoals dat voeger op de nok van een (riet)dak gedaan werd. Ook mooi…

Wereld & mensheid redden? Makkelijk!! (in 452 woorden)

alleen… we maken het zo complex, dat niemand het nog ziet zitten. Dikke turven over economie, energie, ecologie… Zo ingewikkeld dat het lijkt alsof ze moeten dienen als excuus om niets te ondernemen.
Terwijl het ook bevattelijk in een schema op een half A4’tje kan, of zelfs kernachtig in 1 zin:

De (niet onomstreden) universele behoeften van de mens die Maslow (1943) in een piramide rangschikte zijn een handige leidraad (waar ondertussen 10-tallen versies van bestaan). Duidelijk is in ieder geval dat er basisbehoeften zijn waarzonder we zelfs niet kunnen leven: lucht om te ademen, drinkbaar water, gezond voedsel, slaap, beschutting tegen hitte en uitdroging, of onderkoeling,… Zelfs veiligheid en sociale contacten (vriendschap, liefde) horen nog bij de basics: ook eenzaamheid is dodelijk. (Dodelijker dan roken, of alcohol vb.)

Als we met zijn allen op een aanvaardbare manier willen kunnen leven, moeten we er voor zorgen dat lokaal en globaal aan onze basisbehoeften kan voldaan worden met gezonde (en zeker geen levensbedreigende) ‘producten’.
Dus voor lucht, water, bodem en voedsel geldt dat gebruik, producties en transporten de kwaliteit hiervan niet nadelig mogen beïnvloeden.
Als we al onze processen en manipulaties vooraf hieraan toetsen, ontstaan er geen problemen.

Veel mensen rebelleren omdat ze misbruiken hierin vaststellen: luchtvervuiling en fijnstof, microplastics in veel dranken en voeding, pesticiden in bodem en eten, plastiek van Himalaya tot oceaantrog, peuken, Co2, gele hesjes, statiegeld, Klimaat… Voor geldgewin van 1% van de bevolking verkwanselen we al onze levensnoodzakelijke elementen op aarde. Gelukkig worden greenwash schijnoplossingen die woorden als duurzaam, eco of transitie verkrachten steeds vaker doorprikt

In principe moet ieder product (onderdeel, verpakking) daarom ook terug naar de bron via leverancier en producent (dezelfde wel als bij verkoop – maar omgekeerd), en/of 100% gerecycleerd worden, en/of 100% onschadelijk en biologisch afbreekbaar zijn in iedere normale omgeving en temperatuur, op maximaal 18 maanden.

Je zou denken dat ieder normaal begaafd politicus dit aleemaal al had begrepen sinds het ‘Rapport van de Club van Rome’, nu al zowat 50 (!) jaar gelden!
Maar helaas, hun premies en zitpenningen tonen dat ze kiezen voor GELD en niet voor een lange termijnvisie die het goed van iedereen beoogt.
Zoals mijn ex schoonvader (zaliger) al zei: alles draait om de 3 G’s: Geld, Gat en God.
Maar we hadden moeten kiezen voor Geluk, Gezond en Gemeenschap.

Media en politiek zijn middelen geworden om geld te verdienen. Ze houden zichzelf in stand, zoals ieder ‘levend’ orgaan. Er is dus weinig heil van te verwachten. Alleen bekommernis en waardering voor elkaar kan ons en ons nageslacht redden.

En voor wie het in 1 zin wil lijkt me een slogan van de Zuid-Afrikaanse Ubuntu party een goede leidraad: Wat niet goed is voor iedereen, is niet goed.

Mini bib: leen, ruil, geef en lees gratis (boeken, tijdschriften)

Ik vind het een leuk idee, en ben eindelijk met wat paneeltjes, plexiglas en verf aan de slag gegaan. En nu staat er een kleine boekenkast bovenop mijn brievenbus. Op je eigen terrein, oprit of tuin mag je dat zelf gewoon doen.  Voor een gemeenschapsruimte (parkje, plantsoen, pleintje) kan je beter afspraken maken met de gemeente.

De minibiebs vind je ook als boekentil (als bij duiven: ze vliegen in en uit), ruilboekenkastje, little free libraries, ruilbib, boekenasiel, boekenboom, boekenhuisje, boekenbus (naar brievenbus), booksinboxes, straatbib(liotheek), boekenruilcontainer, zwerfbib, leesbox,  letterhuisje.

Ze geven boeken een tweede leven, tot plezier van gever en lener. Geef toe: de meeste boeken die je koopt lees je maar één keer. Wil je ook aan de slag?

Je vindt vaak geschikte kastjes in de Kringwinkel (zelfs bij Ikea). Of timmer zelf iets. Zorg wel voor een goed dak(je) zodat alles droog blijft. Vermijd waterinsijpeling en vocht. Er bestaan (herbruikbare) vochtvretertjes (ook biologische) voor in de auto. Je kan silica zakjes verzamelen die bij veel producten zitten (schoenen, elektronica,..) Of een sok met kattenbakvulling gebruiken.

Best hang of schilder je er wat uitleg op. Bv dat je ook boeken kan ruilen of schenken. Laat daarvoor dan ook ruimte vrij in je Minibieb. Hang een bordje of briefje op met jouw regels. Je kan ontraden of promoten om commentaren en aanbevelingen in een boek te schrijven, al dan niet met naam en datum. Dit kan een boek een hele geschiedenis meegeven.

Mamie Sanne postte een leuk versje dat ze in haar bib hing: Mijn boekenruilkast is een feit. Hier kan je je boeken kwijt. Verveel je je en wil je graag wat lezen! Kies dan eentje uit de deze!

In de Facebookgroep worden tips gegeven om te starten: post het in allerlei groepen van de omgeving (“freecycle”, “gratis” “2dehands” pagina’s, “je bent van *gemeente*”..), flyer bij de buurtbewoners, print een affiche voor in de bib of achter je raam, stuur een persbericht naar lokale krantjes, radio’s en regionale tv. Je kan af en toe een actie doen (openingsreceptie, speciaal thema boekenaanbod (Halloween, Dag van de Aarde, Valentijn, ‘neem een gedicht-potje’ in januari voor de week van de poëzie.…). Of leg er eens een Geocache in. Zo krijg je weer eens andere bezoekers.

Het maakt niet uit of lezers kunnen kiezen uit 100 of 10 boeken. Het idee draait ook niet alleen om boeken. Het heeft ook een sociaal aspect. Een ontmoetingsplekje voor een babbeltje. En een promotie voor het principe van ‘samen delen’ i.p.v. ‘hebben’. (Zoals dat ook met gereedschap e.d zou kunnen.) Daarom heb ik er ook wat andere spullen in: film, tijdschrift, gezelschapsspel.

Een goed idee: een stempel gebruiken tegen het doorverkopen. Er zijn goedkope stempels waarin je zelf losse letters kan zetten. MiniBib en het adres (of gemeente). Die kan je op de binnenkant van de kaft zetten, maar ook op enkele pagina’s en op de zijkant van het boek. (Als het te dun is –zoals een stripverhaal-  buig je de flank wat open.)

De eerste “Little Free Library” werd in 2009 door Tod Boll (Hudson, Wisconsin) gemaakt als eerbetoon aan zijn moeder die lerares was. Hij plaatste een schaalmodel van een klasje vol boeken op een paaltje aan de straat. Nu zijn er wereldwijd al 10.000den kastjes met gratis boeken.

Een teveel aan (gekregen) boeken kan je als  zwerfboek gebruiken voor de boekenjagers. http://www.boeken-jagers.be
Noreen Van de Sompele verzamelt alle locaties op een website, en beheert de FBgroep:
http://users.telenet.be/…/Noreen/Vlaamse_boekenkasten.htm
Ruilboekenkastjes België https://www.facebook.com/groups/1887768128149294/?fref=nf
In Nederland vind je info op www.minibieb.nl

Ondertussen zoek ik ook materiaal voor thema-boekenboxen die op activiteiten gezet worden, deelnemers kunnen ze gratis lenen & lezen. Alle themabijdragen zijn welkom over:
Singles, en relaties
Duurzame energie
Transitie
Circulaire economie
Lokale burgerinitiatieven