Belleke trek

De deur en de omgeving deden me onweerstaanbaar meteen denken aan ‘belleke trek’. Een warme voorjaarswandeling in een zeer landelijke omgeving. De herinneringen deden me lachen. In het tijdperk vóór de GASboetes waren dit nog gewone kwajongensstreken. Alhoewel… ?

Met de jeugdbeweging op bivak in de Kempen.  Op dat deel van de tocht was er niemand van de leiding bij. Een vredige, kleine hoeve in de zon. Elkaar uitdagen… Bij nader inzien bleek er geen bel te zijn. Dus moest er geklopt worden. Wie ging het doen? In welke richting gingen we weglopen? Waar zouden we ons verstoppen? Tijdens het tactisch overleg zag iemand een schop naast de deur staan…

En als we die nu eerst tegen de deur zetten, en dan kloppen?! Hilarisch…. Krijgt ie de steel op zijn gezicht! Nee jong! Ge moet ze andersom zetten, met het blad tegen de deur. We lagen al in een deuk voor er iets gebeurd was. De traagsten vertrokken al om zich te verstoppen. Want zo’n boer met een blauw oog gaat allicht niet vriendelijk blijven. De snelle jongens moesten de klus klaren. Eentje de schop plaatsen, de andere kloppen. En dan rennen.

Nu moet je eens proberen keihard te rennen als je gelijk keihard moet lachen… niet te doen! Uitgeput, hijgend en onze lach in houdend  doken we bij de anderen achter de struiken. Vol spanning en voorpret de scene uit onze verbeelding afwachtend.
Maar de deur bleef dicht. Was die boer doof of zo? Of niet thuis? Durfde er iemand terugrennen om nog eens te kloppen? Geen kandidaten… hij moest maar eens net opendoen als je daar staat. We hebben er wel een hele tijd veel plezier mee gehad. Waarschijnlijk was onze fantasie veel amusanter dan de banale werkelijkheid.

Het deed me denken aan belleke-trek voor gevorderden. Eigenlijk belleke-duw, want het werd gebruikt bij drukknoppen. Niet zomaar aanbellen en wegrennen he. Dat is voor mietjes. Nee, de knop flink indrukken. En dan een lucifer tussen knop en rand vastklemmen. En het summum: die lucifer afbreken, zodat hij er moeilijk terug tussenuit te krijgen was. Het vraagt wat meer tijd en risico, maar je hebt er ook veeeel langer plezier van.

Een andere variant is een geweldige instinker. Eentje die ik zelf –eerlijk waar- (nog) nooit heb uitgevoerd.  Het vraagt degelijk voorbereidend werk.
Men neme een 3-tal vellen krantenpapier. Leg daarop in het midden een flinke drol. Frommel de kranten wat samen boven het verpakte goedje. Leg dit voor de voordeur. Steek het in de fik, en bel aan… Rennen maar…
Werkt dit in jouw fantasie ook zo geweldig? Op de lachspieren?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *